Even buiten de Veerpoort wacht Olivier van Noort ons op. De kin vooruit verraadt de fiere houding van deze ontdekkingsreiziger, nu verstild in brons. Als eerste voer Van Noort met een Nederlandse vloot van 1598 tot 1601 rond de wereld. Zijn naam is onlosmakelijk met Schoonhoven verbonden: rond 1620 werd hij garnizoenscommandant. In 1627 overleed hij en werd hij in de Bartholomeuskerk begraven. Het kanon dat Van den Noort aan de stad geschonken had, werd later voor de beiaard van Schoonhoven omgesmolten.

Het stadhuis aan de Haven dateert uit de 15e eeuw en was oorspronkelijk met gotische ramen en kantelen uitgevoerd. In de dakruiter hangen sinds 1775 de klokken van de beiaard. Het is de meest complete beiaard van klokkengieter Andreas Joseph van den Gheyn uit Leuven (België). Van den Gheyn goot in de periode 1767-1777 een beiaard van 37 nieuwe klokken voor het carillon. Daarbij werd een kanon, dat Olivier van Noort aan de stad had geschonken, voor het benodigde klokkenbrons omgesmolten. Ter herinnering aan de moedige zeevaarder lieten de stadsbestuurders de volgende tekst op de grootste klok gieten:

Mijn schor geloey op reys, voor dapperen van Noort
Klinkt na een lange rust, thans in een fray akkoort

Dan heb je de muziek die speciaal voor de beiaard geschreven is, gevolgd door de arrangementen en de versteken. De laatste categorie is muziek op de hele en halve uren en de kwartieren voor het automatisch speelwerk.
‘Wachet auf, ruft uns die Stimme’ is zo’n bewerking voor het automatisch speelwerk van de hand van Jaap van der Ende. Tekst en melodie van dit koraal zijn van Philipp Nicolai (1556-1608).
In het Friesch Dagblad schreef dr. Bernard Smilde het bijzondere verhaal achter het wachterslied.

Om de versteek van Jaap van der Ende te kunnen afspelen heeft u een reader van Capella nodig. Die kunt u hier gratis downloaden. Na installatie klikt u op versteek.

In 1963 werd de beiaard op het stadhuis van 37 naar 50 klokken uitgebreid. Daarbij zijn een aantal originele klokken van Van den Gheyn gebruikt, afkomstig uit de in 1955 door brand verwoeste beiaard van de basiliek Sint Servaas te Maastricht.

Klokkengieterij Eijsbouts uit het Brabantse Asten goot dertien nieuwe klokken. Daarmee werd een vier octaafs concertbeiaard gerealiseerd. Het instrument staat in de middentoonstemming.

De originele speeltrommel van Van den Gheyn werd buiten werking gesteld. Jaap van der Ende ontwierp en bouwde een nieuw beiaardklavier. De beiaardier heeft 40 jaar op deze beiaard gemusiceerd en met tractuursystemen geëxperimenteerd. Het resultaat is een lichte egale speelaard.